آرامش ندارم

اشتهایمان که کم نیست خودمان را می گویم ، انسان دو پایی که دست روی هر چیزی بگذارد یا کوتاهی می کند یا زیاده روی . این یک واقعیت است ما سیر نمی شویم مگر اینکه خودمان را کنترل کنیم . 

اگر پول داشتم ... ، اگر امکانات داشتم ... ، اگر پارتی داشتم ... ، اگر زودتر ازدواج کرده بودم ... ، اگر اخراج نمی شدم ... ، اگر پدرم پولدار بود ... ، اگر شوهر می کردم ... ، بسه دیگه هی هر چی من می نویسم یه کلمه نمی گی خوب تا من اصل  حرفم رو بزنم گلوم خشک شد حالا یه لیوان آب بخورم بهت میگم قصه تلخ این بهانه تراشی بعضی هارو !!!

القصه بهانه تراشی  خنده دارتر که خودم هم بهش دچارشدم اینه  که درس خونده ها به آدم های کم سوادی که از بعضی جهات موفق به نظر میرسن نگاه می کنن و میگن اگه به جای درس خوندن رفته بودم دنبال شغل آزاد الان وضعم این نبود و از اون طرف درس نخونده ها حتی اگه به روی خودشون نیارن میگن اگه درس خونده بودم الان واسه خودم کسی بودم . حالا شما بگرد یه آدم راضی پیدا کن این وسط !!!

آدمی رو میشناسم که نه دست داره نه پا . اولین بار که فیلمش رو دیدم با خودم گفتم اگه من دست و پا نداشتم حتما با دیدن دست و پای دیگران از غصه دق می کردم و همیشه می گفتم اگه دست و پا داشتم دنیا رو عوض می کردم اما الان که دست و پا دارم ، غصه خیلی از چیزهایی رو که ندارم می خورم . ما هر چی داشته باشیم باز هم واسه پیداکردن راه زندگی دنبا بهانه ایم ، دنبال اینیم که عقب بودنمون رو به گردن چیزی یا کسی بندازیم . نه عزیزم هر وقت یاد گرفتی که با همان دست های به ظاهر خالی ، چشم انداز زیبایی برای زندگی ات ترسیم کنی تازه یاد گرفتی که چگونه ماشین زندگی ات را در این اتوبان پر ترافیک هستی به حرکت در آوری مسیری که درآن باید حواست به خیلی چیزها باشد . پس بهتر است که در این اتوبان به قانون احترام بگذاری و حرکت کنی راهنما یادت نره !! حالا چرا هول کردی ؟ گفتم راهنما نگفتم برف پاکن !!!!

وقتی بیراهه می روی

گاهی بیراهه می روی اما کی ؟ کجا؟ درست همان جایی که در حال انجام کاری هستی اما آن کار در اولویت پایین تر است . تو هنگامی زمین می خوری که در حال انجام کاری غیر از مهم ترین کار هستی . قلم و کاغذ بردار و به ترتیب اهمیت همه کار های زندگی ات را ردیف کن . حالا از اولین کار شروع کن ولی حواست باشد اگر به هر بهانه ای به سراغ کاری رفتی که برای آن لحظه اهمیتی ندارد خیلی غافل گیرانه به زمین اصابت خواهی کرد . حالا از ما گفتن بود .

لذت بخش است که پای تلویزیون بنشینی و مشغول تماشای فیلم هایی که حالا کاری به نامش ندارم شوی ، لذت بردن دیگران را تماشا کنی و  از کامجویی دیگران لذت ببری . اما چرا خودت یک لذت واقعی را تجربه نمی کنی ؟ و اگر تو از آن طرف بام افتاده ای و در لذت جویی یک هنر پیشه تمام عیاری و از کارت کاملا راضی هستی . چاره درد تو تنها همان طوفانهایی است که بی خبر بساط کامجویی ات را خاکستر  کند و تنها نامی از تو در پستوی یوتیوب برای امثال خودت به یادگار بماند.   

تلاش اختیاری یا اجباری

گاهی فکر می کنی که اگر تلاش نکنی به هر بهانه ای ، به بهانه ترس ، ضعف ، کمرویی ، بی نیازی و یا هر چیز دیگری  که فعلا به ذهن ما نمی آید چیزهای جزئی را از دست می دهی ، غافل از اینکه روزی خواهد آمد که مجبور هستی تلاش بسیار بیشتری را صرف کنی تا فقط کمی از آثار تلاش نکردن و کوتاه آمدنت در روز های گذشته  را جبران کنی ( البته اگر خیلی خوش شانس باشی) . 

این کلام زیبا اگر در روح اثر نکند که از سخنان زیبای پیشوای اول شیعیان است ، دیگر سخنی زیباتر برای آن هایی که بهانه شان برای تلاش نکردن ترس است سراغ ندارم :

* از هر چیزی که ترسیدی خود را در آن بینداز زیرا هزینه ای که باید برای جبران این ترس در آینده بپردازی بسیار سنگین تر از ترس اکنون تو است. *

در هر حال چه با اختیار و چه بدون اختیار بلکه بهتر بگویم چه بخواهی و جه نخواهی باید تلاش کنی البته اگر خودت زودتر دست به کار شوی و با برنامه ریزی تا آنجا که در توان داری از کوشش مضایقه نکنی کنترل سکان کشتی زندگی ات را در دست گرفته ای تا در دریای زندگی که گاهی آرام و گاهی بدون پیش بینی اداره هواشناسی نا آرام و طوفانی می شود شاهد بهترین اتفاق ها باشی. آرام بودن یا طوفانی بودن زندگی در دست من و تو نیست . اما اگر تو در روزهای آرام زندگی ات بی خیال تلاش شدی طوفان های زندگی سر انجام خرابی های زیادی را بر زندگی ات تحمیل خواهد کرد  و تو مجبور خواهی بود برای جبران آن ها تلاش بیشتری  از خودت نشان دهی باز هم اگر فرصتی برای جبران باقی مانده یاشد . از این به بعد  اگر   این ضرب المثل را شنیدی که ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است به خودت بگو ماهی را هر وقت از آب بگیرم تازه است اما به شرطی که ماهی ای در آب باقی مانده باشد زیرا نه من تنها ماهی گیر دنیا هستم و نه ماهی ای منتظر تصمیم من !